درودی پر آفرین بر شما که با یاری سبزتان اندیشه ها را بارور می سازید دستان گرمتان را می فشاریم و حضور ارزشمندتان را گرامی

صمیمانه ترین سپاس ها را به شما فرزانگان عاشقی که شمع وجود گرانقدر خویش را در طبق اخلاص نهاده ونهال نوپای امروز را به امید فردایی شکوفاتر با عصاره ی جان آبیاری می نمایید ، تقدیم می داریم
و  به راستی !؟  آیا کلامی هست که تاب ثنای ایثار شما آسمانیان رابیاورد؟ کدامین روز ، روز تونیست و کدامین لحظه است که از شمیم تو سکر آور یا عطر آگین نباشد.
به راستی !؟ آیا قلمی را می شناسید که با کِلک خیال ، شکوه ایثار خاموش معلم را که در بستر رویش های  مکرر آدمی ودرگسترده ی تاریخ مکتوب بشریت هماره چون نگینی زرین درخشیده است به تصویرآورد؟